Marina Nijdeken (39) is samen met haar ouders en jongere broer opgegroeid op de boerderij in Lochem, haar broer woont in Frankrijk en heeft daar een boerenbedrijf. Het kunstzinnige in haar kwam al op jonge leeftijd naar voren. Misschien heeft ze het van haar vader, hij is heel creatief en gebruikt het meer op de praktische manier. Velen kennen haar van bakkerij-maalderij, winkel, restaurant Bökkers Mölle in Olst, nu woont en werkt ze in Deventer, waar ze haar atelier aan huis heeft. En moet ze grotere objecten schilderen, dan zet vader Nijdeken de trekkers naar buiten en kan ze in de kapschuur of in de stal van de boerderij ongestoord werken. Ze is erg blij met de opdracht voor aankleding van de Ter Stegetunnel, en heeft er dan ook een bijzonder, en levendig geheel van gemaakt, in de vorm van een “tijdmachine”.
Toen ze 15 was had ze al haar eerste betaalde schilderklusje. In Laren bij Lochem. Na de middelbare school heeft ze eerst de hotelschool gedaan, haar ouders vroegen zich af of ze met kunst wel een goede boterham kon verdienen. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en ze volgde een opleiding fotografie en deed ze de kunstacademie. Voor Marina is het belangrijk dat zoveel mogelijk mensen van kunst kunnen genieten, het moet toegankelijk zijn.
Het moest zijn zoals Olst is.
De gemeente Olst-Wijhe heeft haar en andere kunstenaars gevraagd of ze een idee konden bedenken voor de aankleding van de tunnel. Ze maakte een kleurige PowerPointpresentatie van willekeurige mensen uit Olst, en pentekeningen van wat oude panden. Het hoeft van haar niet modern of strak te zijn, het moest zijn zoals Olst is. En ze kreeg de opdracht.
Soms heftige verhalen
“Ik begon met de vraag wie als model wilde meewerken, daar kreeg ik héél veel reacties op. Vervolgens heb ik de mensen bezocht en geïnterviewd. Achter ieder deurtje schuilt van alles en nog wat, je hoort soms heftige verhalen. Vervolgens ging ik die mensen portretteren, dus kijk je ze een week lang in de ogen, met al die verhalen in je achterhoofd. Soms was dat best heftig.”
Veel hulp bij het proces
“Het is een soort tijdmachine, vandaar de tandwielen die te zien zijn. Ik heb veel hulp gehad bij het hele proces, zo heeft Hans Zwijnenberg goed leesbare teksten van zo’n honderd woorden gemaakt van de interviews, anderen hebben deze teksten met de hand uitgeschreven. De pentekeningen hebben basisschoolkinderen uit de groepen 7 en 8 ingekleurd met ecoline.”
Veertig jaar garantie
“Van al die portretten samen met de bijbehorende teksten en de ingekleurde tekeningen heb ik foto’s gemaakt. Die zijn naar de drukker in Noorwegen gestuurd, hiervan zijn panelen gemaakt van 3.10 meter breed en 1.95 hoog. Deze panelen worden dan in een heel lange reeks aan de wand in de tunnel geplaatst. Er zit veertig jaar garantie op het materiaal, hopelijk blijven de portretten er zo lang hangen. Raar idee, er zijn ook portretten van kinderen bij, dat zijn dan mensen van in de veertig!”
Drukke, maar heel mooie tijd
“Heel veel mensen denken dat ik in de tunnel sta te schilderen. Regelmatig vragen mensen me: ‘Wanneer ga je beginnen in de tunnel? Maar het werk is al anderhalve maand geleden afgerond en naar de drukker gegaan. Het was leuk, maar ook een drukke tijd. In dezelfde periode was ik bezig met panelen beschilderen voor Zwarte Cross, heb ik geëxposeerd in Londen en was ik als schilder bij ‘Sterren op het doek’ bij Eus en heb toen Ronald Koeman geschilderd. Hij vond zichzelf een beetje te dik op het schilderij, dus hij koos een andere.” zegt Marina lachend.
Spectaculaire opening
“De opening is op vrijdag 31 maart. Het wordt een spectaculaire opening, er zal van alles gebeuren, zo wordt er een tijdcapsule begraven met tekeningen van kinderen. De plek wordt gemarkeerd met beschilderde stoeptegels, die over 30 jaar wordt opgegraven. En, uiteindelijk worden de portretten uitgereikt aan de mensen die geportretteerd zijn.”
Olster Erfgoed organiseert expositie
Wat ook nog leuk is om te weten: Het Olster Erfgoed organiseert een expositie met alle geportretteerde gezichten in het Infocentrum op Den Nul. Er komt een QR code in de tunnel waarmee je op de website van het Olster Erfgoed terechtkomt, met alle info over de geëxposeerde mensen en de gebouwen die in de tunnel te zien zijn.
Foto’s: Robert Jan Leerink
Tekst: Liesbeth van Binsbergen-Ziere