Nog even, en dan zal het bekende gezicht van Hermien niet meer te zien zijn achter de balie van de bibliotheek. Na een periode van ruim 45 jaar als bibliothecaresse werkzaam te zijn geweest gaat Hermien (66) met pensioen. In ’79 trouwde ze, en kwam vanuit Heeten in Olst wonen. In datzelfde jaar begon ze bij de bibliotheek in Olst, toen nog aan de Watertorenstraat, ook werkte ze nog in de bieb in Wijhe.
Hermien is op 25 januari 1957 geboren in Heeten, als jongste in het gezin van vier kinderen. Een boerderij in het buitengebied van Heeten was de plek waar ze opgroeide, de Openbare Lagere School in Schoonheten, ‘het rooie scheultie’ genoemd, was de plek waar ze haar eerste onderwijs genoot. “Het lezen zat er bij ons allemaal, het hele gezin, wel in. Voordat ik zelf kon lezen mocht ik met mijn moeder mee naar de bibliotheek in Raalte om boeken te halen, ook voor mijn oudste broer, want die las heel veel. Dan vroeg de bibliothecaresse aan mij ‘heeft hij die al gehad’ en ik keek dan naar het plaatje op de voorkant, en dan wist ik of hij die wel of niet had gelezen. Ja, dat was toen nog wel een heel ouderwets uitleensysteem.”
Veranderingen in de loop der tijd
“Er zijn heel veel veranderingen geweest in 40 jaar en allemaal vond ik ze positief. Wel is het zo dat het personeelsbestand heel erg is ingekrompen. Vroeger hadden we ook nog een hele afdeling boven en liepen we met meerdere mensen, en nu werk je vaak alleen. Maar dat is inherent aan deze tijd, mensen lezen gewoon minder, en vaak e-boeken. En daar is ook niks mis mee, als mensen maar lezen. Ook uitleenvoorwaarden zijn veranderd, vroeger was het zo dat kinderen maar twee leesboeken en twee stripboeken mochten lenen. Kijk dat is natuurlijk flauwekul. Nu zeggen we als ze maar lezen, als ze stripboeken leuk vinden, doe alsjeblieft. Als ze maar een boek lezen en lees lekker wat je leuk vindt.”
De een houdt van dit, de ander van dat
“Als iemand me vraagt om een boek te adviseren vind ik dat altijd heel moeilijk, Ik lees graag spannende boeken, en vooral Amerikaanse thrillers, maar een ander heeft daar helemaal niks mee. Sommige mensen houden meer van Nederlandse schrijvers of Scandinavische thrillers. Maar als je iemand een beetje kent dan geef ik weleens een tip, zo van ‘zeg, is dit niks voor jou’ maar dan zeg ik er wel vaak bij van neem dan ook dit en dit mee, beter teveel in huis dan dat je op een druilerige zondagmiddag niks meer te lezen hebt.”
Het mooiste is als mensen tevreden de deur uit gaan
“Het mooiste in dit vak vind ik het werken met mensen, en aan de balie. Mensen die happy en tevreden de deur uit gaan, die blij zijn dat we nog zo’n mooie bibliotheek hebben. Ja, dat zal ik het meeste missen. En natuurlijk mijn collega’s. Dit werk heb ik altijd met heel veel plezier gedaan. Ik werkte nooit fulltime, dus had altijd genoeg tijd over voor mijn kinderen gehad, ik had heel weinig oppas nodig.”
Wat te doen met meer vrijetijd
Op de vraag wat ze gaat doen na haar pensionering, antwoordt Hermien: “Ik ga lekker relaxen en ik ga me storten op de tuin, dat vind ik heerlijk, lekker wroeten in de aarde. Verder heb ik mijn kleinkinderen, ik pas een dag in de week op. Ik heb twee kinderen, en drie kleinkinderen van 2, 5 en 7.”
22 maart laatste werkdag
“Mijn laatste werkdag is woensdag 22 maart. Ik ben dan van 14.00 tot 17.00 uur in de bibliotheek Olst. Wie het leuk vindt, komt dan gezellig langs voor een praatje.”
Tekst: Liesbeth van Binsbergen-Ziere
Foto: Robert Jan Leerink